Sampi atau mantera merupakan puisi tradisional kaum Iban dalam kategori invokasi yang berfungsi sebagai permohonan doa untuk mendapatkan pertolongan atau perlindungan. Kata-kata dalam sampi yang dilafazkan kepada Petara (Dewa-dewi) digayakan dengan bahasa kiasan metafora menambahkan lagi keindahan seni berpuisi dikalangan masyarakat Iban. Kajian ini bertujuan untuk menganalisis unsur-unsur yang membentuk bahasa kiasan metafora dalam mantera perhumaan (sampi umai) masyarakat Iban. Berasaskan pendekatan secara kualitatif, kaedah deskriptif digunakan untuk mengkaji dua buah sampi perhumaan yang diambil daripada buku Sampi Enggau Biau. Analisis kandungan digunakan untuk menganalisis bahasa kiasan yang terdapat dalam sampi. Dapatan kajian menunjukkan bahasa kiasan sampi terdiri daripada unsur alam seperti tumbuhan, haiwan, dan manusia, yang disesuaikan dengan unsur bukan alam yang dicipta dan menjadi budaya dalam kehidupan mereka. Unsur-unsur ini digunakan untuk menyatakan warisan tradisi, merendahkan diri, persembahan sajian (piring), kehebatan perwira, kecantikan wanita dan hasil padi. Implikasi kajian ini menunjukkan penggunaan unsur alam dan bukan alam dalam bahasa kiasan metafora menambahkan pengetahuan pengamal tentang kemahiran berbahasa.