Kajian ini bertujuan menganalisis bai’ al-sarf dalam pertukaran asing berdasarkan pendapat maqasid syariah. Wang berfungsi sebagai medium perantara yang diterima umum dan perundangan. Keupayaan yang terdapat pada wang ini menyebabkan wang dianggap sebagai satu keperluan daruriyyah. Atas sebab ini, amalan urusniaga jual beli mata wang diharuskan oleh ulama'. Kontrak yang terlibat dalam urus niaga melibatkan pertukaran wang sama ada sama jenis ataupun berbeza disebut sebagai bai’ al-sarf. Salah satu syarat terpenting dalam pelaksanaan kontrak bai’ al-sarf ialah urusniaga hanya untuk urusniaga hanya boleh dilakukan secara lani. Keadaan ini menyebabkan wujud kekangan bagi urusniaga yang berlangsung pada masa hadapan. Kajian ini mengkaji isu di atas secara kualitatif terhadap data sekunder yang terdiri daripada bahan bertulis berhubung kontrak bai’ al-sarf dalam urusniaga dan pertukaran mata wang serta maqasid syariah untuk mengenal pasti konsep dalam kontrak bai’ al’sarf seterusnya menganalisis amalan kontrak bai’ al-sarf dalam pertukaran asing menurut maqasid syariah. Didapati bahawa bagi memenuhi keperluan maslahah dan menolak mafsadah yang lebih besar dalam maqasid syariah, pertukaran asing boleh menggunakan kontrak lain sebagai mekanisme lindung nilai dengan mematuhi prinsip jual beli menurut syariah melalui instrumen derivatif patuh syariah seperti Islamic FX forward, Islamic FX option dan Islamic FX swap dengan menggunakan kontrak dan prinsip lain yang menepati kehendak syariah.