Kertas kerja ini membandingkan penggunaan unsur eufemisme dalam novel Komponen Sastera Bahasa Melayu (KOMSAS) Tingkatan Empat, iaitu Melunas Rindu dan Renyah. Novel yang bertajuk Melunas Rindu digunakan di sekolah-sekolah di negeri Johor, Sabah, Sarawak, dan Wilayah Persekutuan Labuan. Manakala novel Renyah pula digunakan di sekolah-sekolah di negeri Melaka, Pahang, Terengganu, dan Kelantan. Kajian ini menggunakan dua kaedah untuk memperoleh data, iaitu kaedah kepustakaan dan kaedah analisis teks. Dapatan kajian menunjukkan bahawa terdapat banyak penggunaan unsur eufemisme dalam kedua-dua buah novel yang dikaji tetapi unsur eufemisme paling kerap digunakan oleh penulis novel Melunas Rindu, iaitu Hartini Hamzah. Sebanyak 36 unsur kesemuanya atau sebanyak 60%. Penulis novel Renyah, iaitu Gunawan Mahmood hanya menggunakan 26 unsur eufemisme dalam teks novel tersebut, iaitu sebanyak 40% sahaja. Kajian ini juga mendapati bahawa terdapat sebanyak 7 unsur eufemisme yang menepati Prinsip Kesopanan Leech (1993) dalam novel Renyah, manakala novel Melunas Rindu didapati mengandungi 17 unsur eufemisme yang menepati Teori Leech tersebut. Pengkaji mencadangkan supaya penggunaan unsur eufemisme lebih diberi perhatian oleh guru, pelajar dan penulis novel, khususnya novel yang bertujuan ilmiah. Hal ini demikian kerana unsur eufemisme ialah bahasa sopan yang bersesuaian dengan peringkat umur pelajar dan penggunaan unsur eufemisme dalam kehidupan seharian dapat melahirkan pelajar dan masyarakat yang lebih positif serta santun dalam pemilihan bahasanya.