View Article |
Hubungan bahasa arab-melayu berdasarkan surat perjanjian wakaf masyarakat melayu Mekah
Adi Yasran Abdul Aziz1, Wan Muhammad Wan Sulong2, Muhd Zulkifli Ismail3, Adel M. Abdul Aziz Al-Geriani4, Norhafiza Alias5.
Penemuan dua warkah manuskrip Arab yang
kedua-duanya bertarikh 1909 (1327 H)
berkaitan perjanjian pewakafan tanah milik
orang Melayu di Mekah telah mendorong
kajian ini dilakukan. Tujuan kajian ini adalah
untuk menganalisis hubungan bahasa Melayu
dan Arab termasuklah kata nama khas yang
melibatkan semua nama keturunan Melayu
dalam surat perjanjian tersebut, bangsa dan
tempat asal mereka sama ada yang
dinisbahkan kepada Juwanah al-Jawi,
Malakah al-Jawi dan Kelantan al-Jawi. Bagi
mencapai tujuan ini, salasilah keturunan
Melayu dalam manuskrip tersebut turut
dianalisis. Selain itu, sistem tulisan Arab yang
berkaitan dengan sistem tulisan Jawi, iaitu
penggunaan huruf hamzah di bawah alif dan
ha yang menggantikan ta marbutah turut
dikaji. Kajian ini dilakukan berdasarkan analisis
teks dan konteks. Hasil kajian mendapati
bahawa kesemua 16 nama keturunan Melayu
dalam surat perjanjian tersebut menggunakan
nama Arab yang dibinkan kepada bapa dan
datuk serta dinisbahkan kepada bangsa dan
tempat asal mereka. Nama tersebut lahir
daripada empat keturunan yang berbeza
tetapi dua daripadanya telah bercantum
sehingga generasi ke-5. Dari segi sistem
tulisannya, pengguguran hamzah di bawah alif
dan penggantian ta marbutah dengan ha
digunakan secara meluas sama seperti yang
terdapat dalam sistem tulisan Jawi sekarang.
Hal ini menunjukkan bahawa hubungan
bahasa Arab-Melayu sangat akrab
Affiliation:
- Universiti Putra Malaysia, Malaysia
- Universiti Putra Malaysia, Malaysia
- Universiti Putra Malaysia, Malaysia
- Universiti Putra Malaysia, Malaysia
- Universiti Putra Malaysia, Malaysia
Download this article (This article has been downloaded 327 time(s))
|
|
Indexation |
Indexed by |
MyJurnal (2021) |
H-Index
|
0 |
Immediacy Index
|
0.000 |
Rank |
0 |
|
|
|